FEDERATIE VRIJZINNIGE CENTRA VZW
WINTERZONNEWENDE 2019
Winterzonnewende?
Wat is dit?
Wat is dit?
Winterzonnewende? Wat is dit?
Aan kerst valt niet te ontkomen en overal staan eind van het jaar kerststallen, verlichte kerstbomen en worden in alle shops kerstcadeaus aan de man/vrouw gebracht.
Maar eigenlijk vergeet men wat de oorsprong van het feest is. Niet de geboorte van Jezus ligt aan de basis maar wel een eeuwenoud ritueel.
Al van bij de Druïden zagen onze voorouders dat de zon in de winter een kleine boog maakt, laag aan de hemel blijft, en dat tegelijk de dagen korter werden. Bij de laatste nacht die het langst was ten opzichte van de dag werd er gefeest, het Winterzonnewendefeest genaamd, of ook nog meer bekend als Yule of Joelfeest. De dag won hierna weer ten opzichte van de nacht!
Na de winterzonnewende worden de dagen langer tot aan de zomerzonnewende – rond 21 juni. Op het moment dat dag en nacht even lang zijn, spreekt men van de lente- en herfst-equinox, aanvang van de lente, respectievelijk de herfst.
De winterzonnewende is eigenlijk een feest waar het licht de duisternis overwint, waar de zon weer meer aan bod komt. Je mag dit concept van licht tegen duister niet opvatten als goed versus kwaad. Licht en duister vullen elkaar aan en vormen het evenwicht dat wij nodig hebben. Daarom ging het feest rond de winterzonnewende veelal gepaard met het maken van veel licht in al haar gedaanten: lampen, kaarsen, vuur... Alle middelen werden voor dit doel ingezet.
De mensheid viert dit feest dus al duizenden jaren, lang voordat het zo heette en iemand van Jezus had gehoord. Bekende heidense vieringen van de winterzonnewende waren de Scandinavische Yule-feesten rond 25 december. De Romeinen vierden de wende op 17 december met het meerdaagse feest 'Saturnalia'.
In de vierde eeuw besloot de christelijke kerk dat de bestaande feestelijkheden eind december een mooi moment vormden om de geboorte van Jezus te vieren. De werkelijke geboortedatum van Jezus was onbekend, en was dus min of meer vrij in te vullen. Saturnalia en de Juul-feesten werden zo enthousiast gevierd dat het heidense gebruik werd omgevormd tot een christelijk ritueel. Jezus kon hier eenvoudig aan worden toegevoegd. De voorchristelijke tradities bleven daarmee in tact: de lichtjes, de groene takken in huis om de levende natuur na de bootsen, het feestmaal en de cadeaus.
Wij, Vrijzinnigen, willen zeker blijven stilstaan bij de belangrijke keerpunten in een jaargebeuren en vieren deze overgang, de winterzonnewende, met sfeervolle initiatieven.
Bezoek op deze website de diverse Vrijzinnig Centra die rond deze jaarwende een initiatief inrichten.
Wees Welkom.
Veel JOEL toegewenst.
Laat het Licht de Duisternis overwinnen!
Aan kerst valt niet te ontkomen en overal staan eind van het jaar kerststallen, verlichte kerstbomen en worden in alle shops kerstcadeaus aan de man/vrouw gebracht.
Maar eigenlijk vergeet men wat de oorsprong van het feest is. Niet de geboorte van Jezus ligt aan de basis maar wel een eeuwenoud ritueel.
Al van bij de Druïden zagen onze voorouders dat de zon in de winter een kleine boog maakt, laag aan de hemel blijft, en dat tegelijk de dagen korter werden. Bij de laatste nacht die het langst was ten opzichte van de dag werd er gefeest, het Winterzonnewendefeest genaamd, of ook nog meer bekend als Yule of Joelfeest. De dag won hierna weer ten opzichte van de nacht!
Na de winterzonnewende worden de dagen langer tot aan de zomerzonnewende – rond 21 juni. Op het moment dat dag en nacht even lang zijn, spreekt men van de lente- en herfst-equinox, aanvang van de lente, respectievelijk de herfst.
De winterzonnewende is eigenlijk een feest waar het licht de duisternis overwint, waar de zon weer meer aan bod komt. Je mag dit concept van licht tegen duister niet opvatten als goed versus kwaad. Licht en duister vullen elkaar aan en vormen het evenwicht dat wij nodig hebben. Daarom ging het feest rond de winterzonnewende veelal gepaard met het maken van veel licht in al haar gedaanten: lampen, kaarsen, vuur... Alle middelen werden voor dit doel ingezet.
De mensheid viert dit feest dus al duizenden jaren, lang voordat het zo heette en iemand van Jezus had gehoord. Bekende heidense vieringen van de winterzonnewende waren de Scandinavische Yule-feesten rond 25 december. De Romeinen vierden de wende op 17 december met het meerdaagse feest 'Saturnalia'.
In de vierde eeuw besloot de christelijke kerk dat de bestaande feestelijkheden eind december een mooi moment vormden om de geboorte van Jezus te vieren. De werkelijke geboortedatum van Jezus was onbekend, en was dus min of meer vrij in te vullen. Saturnalia en de Juul-feesten werden zo enthousiast gevierd dat het heidense gebruik werd omgevormd tot een christelijk ritueel. Jezus kon hier eenvoudig aan worden toegevoegd. De voorchristelijke tradities bleven daarmee in tact: de lichtjes, de groene takken in huis om de levende natuur na de bootsen, het feestmaal en de cadeaus.
Wij, Vrijzinnigen, willen zeker blijven stilstaan bij de belangrijke keerpunten in een jaargebeuren en vieren deze overgang, de winterzonnewende, met sfeervolle initiatieven.
Bezoek op deze website de diverse Vrijzinnig Centra die rond deze jaarwende een initiatief inrichten.
Wees Welkom.
Veel JOEL toegewenst.
Laat het Licht de Duisternis overwinnen!
